Η σιωπη της αγαπης

Αργησα. Δεν θα σε προλαβω. Ασε το κλειδι κατω απο την αγγελικη, εκει στη γλαστρα με το βασιλικο. 
Θα επιστρεφω καθε που αλλαζει ο καιρος. Τις ανοιξες, τα φθινοπωρα. Ποτέ πια τα φθινοπωρα δεν θα ειναι ιδια. Απο τις ανοιξες θα λειπεις εσυ. 

Μεγαλοβδομαδο παλι. Δευτερο χωρις εσενα.  Παντα μου φερναν μελαγχολια οι μερες της βδομαδας αυτης.  Ειναι που δεν καταλαβαινα την απωλεια, που προσπαθουσα να τη νιωσω χωρις να την εχω βιωσει. Μετα αρχισατε να φευγετε ενας ενας. Χωρις σειρα, οποτε σας καπνιζε. Οσο και να το ψυχολογεις, οταν το ζεις ειναι αλλιως, εχει αλλη ενταση... Τι λεω... ειναι το τετελεσμενο που εχεις μπροστα σου. Αυτο κανει τη διαφορα. Το ξερεις πια οτι  θα γυρισεις το κεφαλι και δεν θ αντικρισεις την αγαπημενη φιγουρα, ποτε πια ξανα. 

Ειναι το τελος.  

Ψαχνω σημαδια σου. Αγαπημενα επιπλα, γωνιες, αντικειμενα. Και ξερω οτι στην πραγματικοτητα ειναι ολα οσα δεν σου ειπα και δεν σου εδειξα. 

Ειναι αργα. Αργησα... 

Καληνυχτα

Μεγαλοβδομαδο, Η σιωπη της Αγαπης by Ophelia Hamlet on Mixcloud