Σάββατο 18 Αυγούστου 2012

Θυμόμαστε μόνο αυτό που δε συνέβη ποτέ

Τυχαίνει μερικές φορές  ένα ιδιαίτερα δημοφιλές βιβλίο κάποιου συγγραφέα να ανασύρει  και τα προηγούμενα βιβλία του σε μια ανοδική πορεία. Αυτό ακριβώς συνέβη με τα βιβλία του Κάρλος Ρουίθ Θαφόν. Η επιτυχία που γνώρισε "Η σκιά του ανέμου" ήταν καθοριστική και για τα προηγούμενα βιβλία του.

"Η σκιά του ανέμου" διαβάστηκε μετά την προτροπή μιας μικρής Βαρκελωνέζας που φιλοξένησα πριν από 6 χρόνια και η επιλογή της έφηβης ήταν πραγματικά εξαιρετική. Μυθιστόρημα βουτηγμένο στα μυστικά και τα φαντάσματα μιας σκοτεινής πόλης. Βιβλίο μέσα στο βιβλίο, η μία ιστορία εγκιβωτισμένη μέσα στην άλλη. Τα φαντάσματα της Βαρκελώνης αναβιώνουν στο Κοιμητήριο των Λησμονημένων Βιβλίων όπου τα βιβλία περιμένουν αυτόν που θα τα βγάλει από τη λήθη. Ατμοσφαιρικό, σκιαγραφεί την εποχή του Φράνκο και τα κοινωνικοπολιτικά γεγονότα που σημάδεψαν την πόλη και τους κατοίκους της.

Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη με "Το παιχνίδι του αγγέλου". Μπορεί να κινείται και σε αυτό το βιβλίο σε έναν λαβύρινθο μυστικών όπου η μαγεία των βιβλίων αναδεικνύεται  πρωταγωνίστρια, αλλά δεν φτάνει την  αρτιότητα της "Σκιάς του ανέμου" παρότι προσεγμένο. Ακολουθεί το προσφιλές βιβλιοφιλικό θέμα του Θαφόν, εκτυλίσσεται σε μια Βαρκελώνη χαμένη στα σοκάκια του Μπάριο Γκότικ, του λείπει όμως αυτό που θα το κάνει να ξεχωρίσει όπως συνέβη με τη Σκιά.
Φέτος το καλοκαίρι έπεσε στα χέρια μου ένα από τα παλαιότερα βιβλία του "Ο πρίγκιπας της ομίχλης" (Τhe prince of mist) και πραγματικά αυτή η  στοιχειωμένη ιστορία με το  πλοίο φάντασμα που κουβαλά μια παλιά υπόσχεση ζητώντας την εκπλήρωσή της είναι ένα ιδιαίτερα ευχάριστο ανάγνωσμα για εφήβους και όχι μόνο. Αναζωπυρώνει μνήμες από τα πρώτα αναγνώσματα, εκείνες τις μαγικές ιστορίες μυστηρίου και περιπέτειας που έχουμε φυλαγμένες, σαν αναγνώστες, στο σεντούκι με τους θησαυρούς της μνήμης μας.

Η επανέκδοση και μετάφραση στα ελληνικά ενός ακόμα παλαιότερου βιβλίου του συνόδευσε το κλείσιμο του κύκλου της Βαρκελώνης για φέτος. Η  "Μαρίνα" του πλησιάζει τη "Σκιά του ανέμου", έχει και αυτή μια ιστορία να ξετυλίγεται μέσα από μιαν άλλη. Ο πρωταγωνιστής ανακαλύπτει και χάνεται μέσα σε ανεξερεύνητες γωνιές της Βαρκελώνης. Κινείται στις παρυφές της επιστημονικής φαντασίας, οι ρίζες του βρίσκονται στον Φρανκενστάιν της Μαίρη Σέλλεϋ, γοτθική ιστορία, νεαροί οι πρωταγωνιστές της, αναζητούν τις απαντήσεις που καμιά φορά θα ήταν καλύτερα να έμεναν μόνο ερωτήσεις. Μια συλλογή από αναμνήσεις που δεν του ανήκουν χαρακτηρίζει ο Όσκαρ, ο πρωταγωνιστής, τα όσα διηγείται.

"Ολόκληρη η Βαρκελώνη απλώνεται στα πόδια μου και θα ήθελα να πιστεύω ότι, όταν άνοιξα  τα παράθυρα, οι δρόμοι της μου ψιθύριζαν ιστορίες, μυστικά που θα μπορούσα να αποτυπώσω στο χαρτί και να τα αφηγηθώ  σε όποιον θα ήθελε να ακούσει." Κάρλος Ρουίθ Θαφόν
carlos ruiz zafon



βιβλιογραφία
Τhe prince of mist, α΄έκδοση 1993,  Orion Publishing Co , 2011
Μαρίνα, α΄έκδοση 1999,  εκδ Ψυχογιός, 2012
Η σκιά του ανέμου, α΄έκδοση 2001,  εκδ Λιβάνη 2004
Τhe angel's game, α΄έκδοση 2008,  Orion Publishing Co   2009



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...