Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

Ο γιος της σελήνης

Τρελός είναι αυτός που δεν καταλαβαίνει.... έτσι λέει μια παλιά ισπανική ιστορία.
Μια φορά κι έναν καιρό, μια τσιγγάνα παρακαλούσε όλη νύχτα το φεγγάρι να της πραγματοποιήσει μια ευχή. Να παντρευτεί έναν τσιγγάνο. "Θ' αποκτήσεις το μελαχρινό σου άντρα, αλλά σε αντάλλαγμα θέλω να μου δώσεις το πρώτο σου παιδί". Και η γυναίκα απάντησε: "Όποια γυναίκα θυσιάζει το παιδί της, δεν θα μπορέσει ποτέ να το αγαπήσει. Σελήνη, θέλεις να γίνεις μητέρα, αλλά δεν μπορείς να κάνεις κανέναν να σε αγαπήσει. Πες μου ασημένιο φεγγάρι, τι θα το κάνεις ένα παιδί καμωμένο από σάρκα κι οστά; Γιο της Σελήνης;"
Ένα παιδί γεννήθηκε από τον μελαχρινό άντρα, που το δέρμα του ήταν άσπρο σαν ερμίνα και τα μάτια του είχαν το χρώμα του φουντουκιού, αντί να είναι πράσινα σαν της ελιάς. Ένα παιδί άσπρο σαν το φεγγάρι. "Καταραμένο να ναι , δεν είναι παιδί τσιγγάνου και δεν θα το κρατήσω", είπε ο άντρας και πήγε να βρει τη γυναίκα κρατώντας ένα μαχαίρι. Τη σκότωσε και κουβαλώντας το παιδί στα χέρια το άφησε σ' ένα δάσος.
Από τότε, τις νύχτες που το παιδί κλαίει, η Σελήνη μικραίνει και γίνεται κούνια για να το νανουρίσει. Τις νύχτες που το παιδί κοιμάται ήσυχο, τότε η Σελήνη είναι ολόγιομη.
Σαν απόψε.

1 σχόλιο:

  1. Να 'σι καλά. Χθες κατά τις επτάμιση το ΠΡΩΙ το "τιμ" εδώ στο γραφείο ξεκίνησε με "βραδινή" διάθεση... Ωραία ήταν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...