Κυριακή 15 Αυγούστου 2010

Ο Νόμος του Μέρφυ για τους "λευκόδερμους"

Τη μια και μοναδική φορά στα 5 χρόνια που θα αποφασίσεις να χαρείς τον ήλιο
1ον: θα παίξεις βόλλεϋ, με μπάλα του ποδοσφαίρου
Αποτέλεσμα: θα επανέλθει η "ενόχληση" στον από παλιά κακοποιημένο αντίχειρα, που ποτέ δεν "επιδιορθώθηκε" ιατρικώς. Κοινώς : θα αποκτήσεις αντίχειρα σε μέγεθος και χρώμα μελιτζάνας!
2ον: Θα καθίσεις να ξαποστάσεις με αποτέλεσμα να αποκτήσεις ένα ρόδισμα.
Αποτέλεσμα: Το ρόδισμα μετά από μερικές ώρες αποδεικνύεται ένα εκτεταμένο έγκαυμα 1ου βαθμού.
3ον: Το αντιλαμβάνεσαι από τα γεμάτα συμπόνια βλέμματα, κυρίως των αγνώστων και τα έμπνεα απαξίωσης σχόλια των γνωστών :"πώς έγινες έτσι;" ( λες και ήταν επιλογή σου...)
5ον: Όλοι, μα όλοι, μικροί και μεγάλοι, θα αποφασίσουν να ελέγξουν, δια της πιέσεως του δείκτη τους συνήθως, αν τα καμένα κομμάτια της επιδερμίδας σου πονάνε.
Αποτέλεσμα : Αντιλαμβάνονται το μέγεθος από την κραυγή ενόχλησης που βγάζεις και μαθαίνεις να ζεις με τον πόνο του καμένου.
Μέσα στον πόνο και τον πανικό και στην προσπάθεια να βρεις ψήγματα ανακούφισης, θα πάρεις όποιο παγωμένο μπουκάλι νερό βρεθεί μπροστά σου, για να το ακουμπήσεις στα "καμένα".
6ον: Μια εβδομάδα μετά και ενώ αρχίζεις να αποκτάς τη λάμψη του ηλιοκαμένου, έρχεται η φάση του ξεφλουδίσματος. Τότε είναι που αντιλαμβάνεσαι πλήρως τον όρο : ξεπουπουλισμένο κοτόπουλο...
Ο νόμος του Μέρφυ για τους τους λευκόδερμους λέει : τη μια και μοναδική φορά που θα αποφασίσεις να εκτεθείς (οπουδήποτε) , φρόντισε τουλάχιστον να εκτεθείς από όλες τις πλευρές, ώστε να μη φαίνεσαι μισοψημένος....

Ηθκό δίδαγμα: Του χρόνου θα πιάσω πάλι τα κορφοβούνια, ούτε καν Τσαγκαράδα , στη Βοβούσα θα πάω, που με προσέχαν κιόλας.... και μου δώσαν και μπουφανάκι να μην κρυώνω... όχι να με ξεροψήσουν στα παραθαλάσσια...
Άντε και του χρόνου.
ΥΓ Προς αποφυγη παρεξηγήσεων στη φωτο δεν εμφανίζομαι εγώ, αλλά τη συμπονώ την κοπέλα, ξέρω τον πόνο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...