Το να δίνεις, στο παρόν, χώρο-χρόνο στα παιδιά να ακουστεί η φωνή τους, μέσα σε μια θυμωμένη και ρηχή πραγματικότητα δημιουργεί τις βάσεις για το μέλλον τους. Κανείς δεν είναι μικρός για ν ακουστεί η φωνή του.
Το σχολείο και η εκπαιδευτική διαδικασία δεν είναι ένα γίγνεσθαι που πρέπει να μένει περιορισμένο στον ασφυκτικά οριοθετημένο χώρο μιας κλειστής σχολικής αίθουσας.
Η εκπαίδευση, είχε πει η Χάνα Άρεντ, είναι το σημείο που συνειδητοποιούμε ότι αγαπάμε αρκετά τα παιδιά μας για να τους δώσουμε την ευκαιρία για κάτι νέο (ίσως αόρατο σε μας) και να τους προετοιμάσουμε να διαμορφώσουν έναν παγκόσμιο κοινό τόπο συνάντησης.
Η ανάγνωση ενός βιβλίου προϋποθέτει αναγνώστες που δεν είναι παθητικοί αποδέκτες-καταναλωτές, αλλά δημιουργικοί και συνειδητοί κριτές και παραγωγοί. Προϋποθέτει ένα βιβλίο που θα σου δώσει το «χώρο» και το «χρόνο» να σκεφτείς, να αποφασίσεις, να εκφραστείς, να δημιουργήσεις. Ένα βιβλίο που δεν αποφασίζει για σένα, που δεν σου κουνάει το δάχτυλο του διδακτισμού. Αυτός είναι «Ο Αχτιδοϋφαντής». Γεμάτος φως και πραγματικό συναίσθημα, τυλιγμένος με μια σπάνια ευγένεια σου προτάσσει το χέρι και βαδίζεις στα μονοπάτια των αχτίδων του.
Σχόλιο για την παρουσίαση:
Στηρίχθηκε στο τρίπτυχο: πραγματικότητα, φαντασία, ψηφιακός κόσμος.
Τα παιδιά υφαίνοντας -σαν την μυθική Αράχνη- ζωντανά την αφήγηση του Αχτιδοϋφαντή (βιβλίο-φαντασία) δημιουργούν τις δικές τους αφηγήσεις (ψηφιακή πραγματικότητα). Με αφορμή το βιβλίο τρεις κόσμοι συναντιούνται για να αφηγηθούν με τη σειρά τους την κοινή (ένα κουβάρι) ιστορία της συλλογικότητάς μας. Έτσι υπήρχε η αράχνη που πλεκόταν με την ανταλλαγή του κουβαριού και τη ζωντανή αφήγηση του Αχτιδοϋφαντή και οι παρεμβάσεις των παιδιών μέσα από βίντεο που γυρίστηκαν στην τάξη κατά την επεξεργασία του βιβλίου, το οποίο στάθηκε αφορμή να γραφτούν ποιήματα, συνταγές μαγειρικής, να απαντηθούν ερωτήσεις.
Οι αναγνώστες σου, σ ευχαριστούμε που μας τον χάρισες, Βασιλική.
ΥΓ
Ένα σύγχρονο βιβλιοπωλείο θα έπρεπε να είναι πιο ευέλικτο σε ό,τι αφορά την τεχνολογική κάλυψη βιβλιοπαρουσιάσεων, ειδικά παιδικών βιβλίων. Θα έπρεπε να εκσυγχρονιστεί σε σχέση με όσα συμβαίνουν στο χώρο της εκπαιδευτικής διαδικασίας (τουλάχιστον στο κομμμάτι της τεχνολογίας) και να επενδύσει στις «διαφορετικές» από τις συνηθισμένες παρουσιάσεις, να γίνει ένας χώρος που επιζητά το διαφορετικό και το αναδεικνύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου