τελείωσε;

Πάει τέλειωσε κι αν πω ότι δεν το κατάλαβα, μπορεί και να είναι ψέματα. Κι ολο έλεγα να κάνω απολογισμό και ποτέ δεν έκανα τελικά. Δεν κοιτάζω πίσω, ότι τελειώνει μπαίνει στο κουτί του και, σε αντίθεση με όλα τα άλλα, τοποθετείται τακτικά στο ράφι των αναμνήσεων που μέσα σε λίγο καιρό έχουν απωθηθεί από νέες. Τότε πηγαίνουν στο κοιμητήρι των λησμονημένων αναμνήσεων. Κι όταν μετά απο μερικά χρόνια κατά τύχη ή αναζητώντας κάτι πέσω πάνω σε κάποιο από τα κουτάκια αυτά αναρωτιέμαι πώς γίνεται και δεν θυμάμαι τίποτα και νομίζω ότι τα έγραψε κάποιος άλλος, κάποιος ξένος. Περίεργα παιχνίδια παίζει η μνήμη.
Τι σημασία έχει τελικά να κοιτάς σε κάτι που τελείωσε; Και τι άλλο είναι το παρελθόν από κάτι που δεν υπάρχει πια.  Κοιτάζεις μπροστά και σχεδιάζεις το άμεσο μέλλον.
Ο χρόνος είναι περίεργη εφευρεση. Μια ακολουθία στιγμών με συγκεκριμένη σειρά, που επέλεξες εσύ ο ίδιος. Δεν μπορείς να αλλάξεις τίποτα από όσα ήδη τέλειωσαν. Δεν μπορείς να ξέρεις τι είναι αυτό που θα ακολουθήσει.
Χαμογελάς στο δυσκολο καλοκαίρι που έρχεται και τα αφηνεις όλα πίσω. Ανοίγεις πανιά για νέα πελάγη, κι αν είναι άγνωστα...ακόμα καλύτερα.
"Μπορεί να γίνω αστροναύτης
μπορεί να σε δω στο φεγγάρι ..."