διαχείριση κρίσεων

Τελευταία αναρωτιέμαι αν είμαι καλά ή αν αναισθητοποιούμαι. Στα σχολεία επικρατεί αναβρασμός με τα βιβλία και τους παρατηρώ όλους και δεν μπορώ να συμμεριστώ την αγωνία τους. 
Δε με πτοεί το γεγονός ότι δεν έχω καθόλου ή όλα τα βιβλία, γιατί θα βρω λύσεις, που δεν είναι βέβαια η φωτοτύπηση των βιβλίων. Θα ξεβολευτώ, όμως από το απλό "Ανοίξτε τα βιβλία" .Θα χρειαστεί να αναδιαμορφώσω το πρόγραμμα. Θα χρειαστεί να προετοι μάσω  εγώ πράγματα με διαφορετικό τρόπο από ότι πέρσυ και πρόπερσυ, να εφεύρω τρόπους να "δώσω" την ύλη, να δουλέψω διαφορετικά ζητώντας την ενεργή συμμετοχή των παιδιών. Να δημιουργήσω "σενάρια" (που είναι και της μόδας)  Να δω το γεγονός από άλλη πλευρά, απομακρυνόμενη από τη συνήθεια τόσων χρόνων αλλά εδώ κρύβεται και μια πρόκληση.

Ένας από τους στόχους των ΑΠΣ και σχεδόν καθημερινή μας καραμέλα είναι το να  καταφέρουμε τα παιδιά να διαχειρίζονται κρίσεις. Έχουμε μια κρίση στα χέρια μας και αρνούμαστε να σκεφτούμε "έξω από το κουτί", να γίνουμε δημιουργικοί και να δείξουμε ευελιξία, χάνουμε την ψυχραιμία μας και αναλωνόμαστε σε κομματικές αντεγκλίσεις προσπαθώντας να κερδίσουμε ό,τι κρίνει ο καθένας ότι κερδίζει. Στην ουσία, όμως , κανένας δεν μπαίνει στην διαδικασία να σκεφτεί δημιουργικά , να διαχειριστεί αυτή τη δύσκολη κατάσταση και να δώσει λύσεις. Το μήνυμα που περνάμε είναι σε αντίφαση με τα όσα από θέση ισχύος ζητάμε από τους μαθητές μας.

Τώρα που το σκέφτομαι αντί για σενάρια (ΜΠΕ) ίσως θα έπρεπε να γράψουμε τρόπους που θα χειριζόμασταν το "χ" μάθημα/κεφάλαιο, αν δεν είχαμε βιβλία του οργανισμού.

ΥΓ Είμαι οπαδός του έντυπου βιβλίου.  Τα λογοτεχνικά μου κουβαλάνε μέσα τους προσωπικά σχόλια και κείμενα στις άσπρες σελίδες τους, είναι κομμάτια μου, έχουν "εξημερωθεί" που θα έλεγε και η αλεπού του Μικρού Πρίγκιπα. 
 Στη ζωή μας συναντάμε πολλά αδιέξοδα. Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων. Αυτοί που θα σταθούν  μπροστά σ ένα αδιέξοδο και θα φωνάζουν ή θα κοκαλώσουν, που θα περασουν τη ζωη τους γκρινιαζοντας μέσα στη μιζέρια και κυρίως παίζοντας το παιχνίδι - γιατί ο γκρινιάρης δεν αποτελεί κίνδυνο για το σύστημα. Απ την άλλη υπάρχουν κι αυτοί που θα αναζητήσουν  άλλη διέξοδο μέσα στο λαβύρινθο,  θα συνεχίσουν τη διαδρομή (εντάξει έχει κόστος αλλά έτσι είναι ), που δεν θ αφήσουν εμπόδια να τους σταματήσουν και να τους εμποδίσουν στο δρόμο τους προς το μικρό γαλατικό χωριο.
Εγώ πάντως είμαι υπερκινητική.......Εσείς;