Πάει η φετινή χρονιά. Όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, έτσι και φέτος αναζητήθηκαν οι λίστες με τους στόχους που τέθηκαν στην αρχή και άρχισε η διαγραφή όσων επιτεύχθηκαν. Αναστοχασμό το λέμε ..... "Ανοίγω το συρτάρι" το λέω εγώ και μάλιστα είναι και διαδικτυακό -γιατί δεν υπάρχει χώρος για άλλα χαρτιά. Ψαχουλέυω μέσα και ανακαλύπτω ιδέες που έμειναν στη σφαίρα της φαντασίας, ιδέες που πήραν σάρκα και οστά και ιδέες που ενώ δρομολογήθηκαν δεν είδαν τελικά το φως του ήλιου ή το είδαν για λίγο και γρήγορα ήρθε το σούρουπο.
Πάντα τελειώνω τη χρονιά με ένα αίσθημα λύπης, όχι μόνο γιατί δεν θα ξαναδώ τα παιδιά, αλλά και γιατί δεν έγιναν όλα όσα έπρεπε να γίνουν. Η αλήθεια είναι ότι μπορεί να έγιναν πολλά, αλλά ποτέ δεν είναι αρκετά. Το ξέρω ότι έχω ανοιχτούς λογαριασμούς και θα αναγκαστούν να περιμένουν την επόμενη Τετάρτη τάξη για να κλείσουν.
Και ευτυχώς ή δυστυχώς, πάντα υπάρχει η επόμενη χρονιά για να συνεχίσεις και δοκιμάσεις κάτι νέο..... να πειραματιστείς. Η δυσκολία βρίσκεται στην ανατροφοδότηση και τον καταιγισμό ιδεών, τη συγκροτημένη προσπάθεια και στοχοθεσία εξαρχής και την ευελιξία να αλλαχθεί ότι μη λειτουργικό ή αδιάφορο. Συνδιαμόρφωση ,που είναι και της μόδας, μετα τις τελευταιες επιμορφώσεις. Για το "μετά" την επιμόρφωση δεν δίνει κανείς απαντήσεις , δεν αναζητά αποτελέσματα ουσιώδη, ούτε και παρέχει κατά την πορεία στήριξη. Και δεν είναι μετάθεση ευθυνών. Πρέπει κάποια στιγμή να μπουν τα θεμέλια συνδιαμόρφωσης, μεταξύ των εκπαιδευτικών και της πολιτείας - των άμεσα εμπλεκομένων(...) , των χαρακτηριστικών αυτών που θα κάνουν τις όποιες επιμορφώσεις χρηστικά εργαλεία στα χέρια μας και όχι κάτι αποσπασματικό , ανούσιο και μη εφαρμόσιμο, ώστε να οδηγούνται στο φως όσες περισσότερες ιδέες γίνεται.
Μέχρι τότε δεν ξέρω, λοιπόν αν λέμε αντίο..... ή "γεια χαρά".....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου