Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

Ε-ξωτικό

Από το άπειρο του γαλαξία, στο πεπερασμένο του μικρόκοσμου και στο μεγαλείο της  ζωής,

ας σταθώ μια στιγμή ν αφουγκραστώ τον ήχο των βημάτων πάνω στη θάλασσα,

την ανάσα που ταξιδεύει μαζί με τα κύματα, 

να γεμίσω από τη μυρωδιά και  τη δροσιά του χώματος που ξαναγεννιέται,

ν αγγίξω το φευγαλέο όνειρο που απομακρύνεται για να επανέλθει το επόμενο βράδυ

αέναα και σχεδόν άυλα

μ ένα απαλό φύσημα πνοής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...