Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

H προφητεία

 

ΤΕΥΚΡΟΣ ... ες γην εναλίαν Κύπρον ου μ' εθέσπισεν
οικείν Απόλλων, όνομα νησιωτικόν
Σαλαμίνα θέμενον της εκεί χάριν πάτρας.
..............................................................
ΕΛΕΝΗ: Ουκ ήλθον ες γην Τρωάδ' , αλλ' είδωλον ήν.
.............................................................
ΑΓΓΕΛΟΣ: Τι φής;
Νεφέλης άρ' άλλως είχομεν πόνους πέρι;

 

 

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ,ΕΛΕΝΗ

.................................................

Τυφλή φωνή, που ψηλαφείς μέσα στη νυχτωμένη μνήμη

βήματα και χειρονομίεςδε θα τολμούσα να πω φιλήματα.

και το πικρό τρικύμισμα της ξαγριεμένης σκλάβας.

.........................................

Ήμουν κι εγώ στον πόλεμο τοξότης.

το ριζικό μου, ενός ανθρώπου που ξαστόχησε.

Αυτή που κυνηγούσαμε χρόνια στο Σκάμαντρο.

Ήταν εκεί, στα χείλια της ερήμου. την άγγιξα, μου μίλησε:

"Δεν είν' αλήθεια, δεν είν' αλήθεια" φώναζε.

"Δεν μπήκα στο γαλαζόπλωρο καράβι.

Ποτέ δεν πάτησα την αντρειωμένη Τροία".

 

 

Με το βαθύ στηθόδεσμο, τον ήλιο στα μαλλιά, κι αυτό

το ανάστημα

ίσκιοι και χαμόγελα παντού

στους ώμους στους μηρούς στα γόνατα.

ζωντανό δέρμα, και τα μάτια

με τα μεγάλα βλέφαρα,

 

ήταν εκεί, στην όχθη ενός Δέλτα.

Και στην Τροία;

Τίποτε στην Τροία-ένα είδωλο.

Έτσι το θέλαν οι θεοί.

.................................

Κι οι ποταμοί φουσκώναν μες στη λάσπη το αίμα

για ένα λινό κυμάτισμα για μια νεφέλη

μιας πεταλούδας τίναγμα το πούπουλο ενός κύκνου

για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη.

Δάνειο.....

3 σχόλια:

  1. Στάθηκα και άκουγα το κομμάτι κι ύστερα...στάθηκα και διάβαζα και χάθηκα...στη μαγεία των λέξεων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. φανταστικός ο συνδυασμός!
    να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. κάποιες στιγμές συγκλίνουν ή αποκλίνουν οι όψεις του πραγματικού και του ονειρικού τόσο πολύ, που σκέψεις - από πριν ασύνδετες μεταξύ τους- "κουμπώνουν" σαν δυο κομμάτια παζλ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...